بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّما يَعْمُرُ مَساجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكاةَ وَ لَمْ يَخْشَ إِلاَّ اللَّهَ فَعَسى أُولئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (التوبة/18)
مساجد خدا را تنها كسانى بايد آباد كنند كه به خدا و روز قيامت ايمان دارند و نماز را به پا داشته و زكات مى پردازند و جز از خدا نمى ترسند. اميد است كه آنان از رهيافتگان باشند.
تفسير نور (حجت الاسلام و المسلمين قرائتى)
نکته ها :
مسجد، پايگاه مهّم عبادى و اجتماعى مسلمانان است. بنابراين، هم متولّيان آن بايد صالح و پاك باشند و هم برنامه هايش سازنده و تربيت كننده، هم بودجه اش مشروع و حلال باشد و هم مسجديان اهل تقوا و خدايى و مورد تكريم. وگرنه اگر سازندگان مساجد، جبّاران و سلاطين باشند و پيش نمازان، افراد بى سواد و ترسو و خادمان نيز وارفتگان بى حال، طبعاً مساجد از هدف اصلى خود كه آبادى معنوى است، دور خواهند ماند.
به گفته ى مرحوم فيض كاشانى در تفسير صافى، تعمير مسجد شامل مرمّت، نظافت و فرش كردن، روشنايى، تدريس و تبليغ مى شود.
در قرآن 32 بار از زكات ياد شده كه 28 بار آن در كنار نماز بيان شده است.
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: «اذا رأيتم الرّجُلَ يعتاد المسجدَ فاشهَدُوا له بالأيمان»(1) همين كه ديديد كسى به مسجد رفت و آمد مى كند، به ايمان او گواهى دهيد.
در احاديث براى كسانى كه به مسجد رفت و آمد مى كنند، بهره هاى فراوان ذكر شده است، از جمله: پيدا كردن دوست و برادر دينى، آگاهى هاى مفيد، ارشاد و دورى از گناه، برخوردارى از نعمت و رحمت الهى.(2)
پيام ها :
1- توليت و تعمير مسجد شرايطى دارد:
الف: از جهت اعتقادى، ايمان به مبدأ و معاد. «آمن باللّه و اليوم الاخر»
ب: از نظر عملى، برپا داشتن نماز وپرداخت زكات. «اقام الصلوة وآتى الزكوة»
ج: از جهت روحى، شجاعت و نفوذناپذيرى. «لميخش الا اللّه» (اگر متولّى مسجد، شجاع باشد، مسجد نيز كانون حركت هاى ضدّ ظلم خواهد بود)
2- وظيفه ى متولّيان مساجد و تعميركنندگان آنها، رسيدگى به محرومان است. «انّما يعمر… آتى الزكوة»
3- ايمان از عمل جدا نيست، «آمن… و اقام» نماز از زكات جدا نيست، «اقام الصلوة و آتى الزكوة» و مسجد از انقلاب جدا نيست. «مساجد اللّه… و لم يخش»
4- با وجود ايمان، عمل صالح، نماز، زكات و شجاعت، باز هم مغرور نشويم، هنوز خطر انحراف وجود دارد. «فعسى اولئك من المهتدين»
منابع :
1) تفسير درّالمنثور.
2) وسائل الشيعه و تفسير درّالمنثور.